ziekenhuis?

hallo,
wat een leuke berichten hebben jullie achter gelaten.
Ik ben bijna ontroerd.
Pfff nou mijn eerste 2 werkdagen zitten erop.
Ik bengon de eerste dag wat later omdat ik me eerst bij zuster magreta moest melden.
Bij aankomst op de afdeling interne geneeskunde word ik hartelijk ontvangen.
Ik zie dat er nog 2 nederlandse studenten zijn en maak snel vrienden met ze.
Er zijn per kamer van max 6 personen 2 zusters excl stagaires.
Maar vanadaag was er een onder bezetting en was er maar 1 zuster per kamer.
Echt het is waar.
En dan nog zuchten ze van oh we hebben het zo druk.
Ik mag gelijk helpen.
Zuster shanthi kun je me even helpen met deze meneer te wassen.
Ik stem netjes toe en ga even helpen.
Trek wel handschoenen aan want deze meneer heeft hiv.
Pffff ok daar gaan we dan.
hiv veiligheidmaatregelen zou je zeggen.
Eh nee veiligheid kennen ze hier niet.
Broeder lolyd de hoofdbroeder legt mij uit dat suriname nog steeds een derde wereld land is en we moeten roeien met de riemen die we hebben.
Nou das niet veel kan ik je melden.
Als er hier structuur ziou zijn zou het een hoop gemakkelijker gaan maar nee daar willen ze niks van weten.
Want hoe kunnen we dan tussen door nog praten over wat we hebben gedaan gisteren na werk en wie er nou de verpleger van het jaar gaat worden.
Ik zwijg en ga rustig net als de rest maar ergsenst zitten.
Omdat ze hier vroeg beginnen gaan we ook vroeg eten zo rond 10 uur half 11.
Lekker effe zitten.
Want ik heb al 1 persoongewassen dus dat vraagt om een pauze.
De nederlandse stagaires vertellen mij dat we hier rustig 1 uur kunnen blijven zitten want ze missen ons toch niet.
Dat klopt terug bij de afdeling is iedereen nog steeds door het hele ziekenhuis heen aan het buurten en word er hier en daar af en toe wat gedaan.
Alleen broeder loyld heft het druk.
Hij is de enige in het ziekenhuis die bekwaam is om chemos klaar te maken.
Jawel geloof het of niet.
Maar de verpleging moet deze nog zelf oplossen en worden niet aangeleverd in infuus zakken.
Eenmaal de chemos van de dagf klaar gemaakt te hebben vraag ik broeder lolyd waarom hij ze niet afschermt want chemos kunnen niet tegen ligt.
Hij kijkt me aan en legt een gaasje over de spuit met chemo die hij strx gaat toedienen bij een mevr.
Aan zijn blik te zien moet ik niet meer van die lastige vragen stellen.
Veder ga ik maar is wat rond dwalen en kom ik er achter dat ik op de interne geeneskunde 4 mensen met hiv heb en 2 diabetes.
Voorzorgs maatregelen zijn er niet.
Ik besluit dan maar zelf d4e eeuwig te grote handschoenen voor altijd aantrekken en niet zuinig te zijn met het alchol.
Terug bij thuis komst laat ik het even over me heen komen en ga ik savonds gezzelig bij oma langs.
ferdinant (ralf) is er ook.
Ik ben intussen goede vrienden geworden met de kennisen van paul het broertje van ferdinant.
Valeri is 15 jaar en haar moeder yoce die woonen tijdelijk bij oma.
T is segr gezzelig en ik mag natuurlijk blijven eten.
Paul neemt ons mee in de auto nog even op zoek tocht naar apaartementen.
We zien morgen wel wat er uit komt want ik wil nog meer dingen zien.